آیا بلاهای دهگانه در مصر ناشی از یک بلای زیست محیطی بود؟

بلای اول رودخانه نیل به رنگ قرمز در آمد و غیر قابل آشامیدن شد که یاداور جلبک های معروف به دیوتاژکدارdinoflagellate ؛ «کشنده سرخ» red-tides ، است. که هنوز هم در برخی مناطق جهان عامل ایجاد آن اند.

به هم ریختن تعادل بوم شناختی ناشی از مرگ ماهیان می توانست عامل بلاهای دوم و چهارم یعنی هجوم وزغها و طعمه هایشان یعنی مگسها باشد. دکتر جان مار توضیح می دهد که نوع خاصی از مگس می تواند بلاهای سوم و پنجم ، حشرات موزی و ناخوشی چهارپایان را توجیح کند. جانور پشه مانندی (colrcoides) که ایجاد خارشی مشابه خارش شپش می کند و می­تواندویروسهای مرگباری را انتقال دهد و قربانی در عرض چند ساعت از پای در آید حشره دیگری که عامل اصلی بیماری باکتریائی سراجه (مشمشه) است به صورت بالقوه می تواند عامل بلای ششم باشد.

بلای نهم همراه با سه روز تاریکی مطلق بود این نوع تاریکی را می توان با شیوع تب معروف به ریفت والیrift valley توجیه کرد که باعث کوری موقت می شود.

آخرین بلا یعنی مرگ فرزند اول مستقیماً ناشی از تلاش مصریان برای مبارزه با بلایای قبلی بود:

 چون آنها باقیمانده غله خود را که از هجوم ملخ و تگرگ در امان مانده بود، به سرعت جمع آوری و در انبارهای مرطوب ذخیره کردند، محصول آنها کپک زد و پوسته ای از قارچهای مسموم کننده دانه ها را پوشاند، طبق عادات رسوم آن زمان فرزند اول دو برابر جیره روزانه دریافت می گردد در نتیجه منجر به مرگ فراگیر فرزند اول شد.مجله پیام یونسکو شماره 352 دکتر جان مار (اپیدمیولوژیست)